Prawo transportowe

Prawo transportowe

     Dział prawa obejmujący przepisy regulujące sferę przemieszczania się osób i przewożenia rzeczy z jednego miejsca w przestrzeni w drugie.

II. Prawo transportowe regulowane jest szeregiem aktów prawnych, z których najważniejszymi są:

• ustawa z dnia 20 czerwca 1997 roku - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 roku, Nr 58, poz. 515, z późn. zm.);
• ustawa z dnia 6 września 2001 roku – o transporcie drogowym (Dz. U. z 2003 roku, Nr 211, poz. 2050 z późn. zm.);
• ustawa z dnia 15 listopada 1984 roku – Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 roku, Nr 50, poz. 601, z późn. zm.);
• ustawa z dnia 29 lipca 2005 roku – o systemie tachografów cyfrowych (Dz. U. z 2005 roku, Nr 180, poz.1494, z późn. zm.);
• ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku – o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2004 roku, Nr 92, poz. 879, z późn. zm.);
• ustawa z dnia 28 października 2002 roku – o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. z 2002 roku, Nr 199, poz. 1671, z późn. zm.);
• rozporządzenie prezesa rady ministrów z dnia 18 lipca 2006 roku w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu (Dz. U. z 2006 roku, Nr 131, poz. 923, z późn. zm.);
• rozporządzenie ministra transportu i budownictwa z dnia 19 stycznia 2006 roku
• w sprawie warunków i trybu wykonywania kontroli w zakresie przewozu drogowego (Dz. U. z 2006 roku, Nr 19, poz. 153, z późn. zm.);
• rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 8 października 2003 roku
• w sprawie uzyskiwania certyfikatów kompetencji zawodowych w transporcie drogowym (Dz. U. z 2003 roku, Nr 176, poz. 1720, z późn. zm.);
• rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 5 stycznia 2002 roku
• w sprawie szczegółowych warunków odbywania praktyki, sposobu organizacji kursów specjalistycznych i przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych dla kandydatów na inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego (Dz. U. z 2002 roku, Nr 5, poz. 50, z późn. zm.);
• rozporządzenie ministra transportu z dnia 4 czerwca 2007 roku
• w sprawie towarów niebezpiecznych, których przewóz drogowy podlega obowiązkowi zgłoszenia (Dz. U. z 2007 roku, Nr 107, poz. 742, z późn. zm.).

III. Zakres regulacji: Ustawa prawo o ruchu drogowym określa:

• zasady ruchu na drogach publicznych oraz w strefie zamieszkani;
• warunki dopuszczenia pojazdów do tego ruchu;
• wymagania w stosunku do osób kierujących pojazdami i innych uczestników ruchu;
• zasady kontroli ruchu drogowego;
• ruch odbywający się poza drogami publicznymi, w celu uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa uczestników tego ruchu.

Ustawa o transporcie drogowym określa:

• zasady podejmowania i wykonywania:
• zarobkowego krajowego i międzynarodowego transportu drogowego osób i rzeczy;
• niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego osób i rzeczy;
• zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego, jako organu powołanego do kontroli przestrzegania przepisów w zakresie transportu drogowego i niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi, z wyjątkiem pojazdów podlegających wyłączeniu spod stosowania przepisów ustawy.

Ustawa – prawo przewozowe reguluje:

• przewóz osób i rzeczy wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego;
• przewóz osób i rzeczy wykonywany nieodpłatnie przez przewoźnika; - międzynarodowy przewóz osób i rzeczy, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.

Ustawa o systemie tachografów cyfrowych określa:

• zadania organów administracji publicznej i innych podmiotów związane z systemem cyfrowych urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym;
• sposób podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej związanej z instalacją, naprawą i sprawdzaniem cyfrowych urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym.

Ustawa o czasie pracy kierowców określa:

• czas pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na podstawie stosunku pracy;
• obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych;
• zasady stosowania norm dotyczących okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku, określonych rozporządzeniem (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 roku - w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającym rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006) oraz umową europejską dotyczącą pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzoną w Genewie dnia 1 lipca 1970 roku (Dz. U. z 1999 roku, Nr 94, poz. 1086 i 1087);
• okresy prowadzenia pojazdów, obowiązkowe przerwy w prowadzeniu i gwarantowane okresy odpoczynku kierowców:
• zatrudnionych na podstawie stosunku pracy, wykonujących przewozy regularne na trasach nieprzekraczających 50 km pojazdami, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006;
• niebędących pracownikami, wykonujących przewozy regularne na trasach nieprzekraczających 50 km pojazdami, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006.

Ustawa o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych określa:

• zasady przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, wymagania w stosunku do kierowców i innych osób wykonujących czynności związane z tym przewozem, zasady dokonywania oceny zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych oraz organy właściwe do sprawowania nadzoru i kontroli w tych sprawach.

Rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu określa:

• szczegółowy zakres działania ministra transportu, kierującego dwoma działami administracji rządowej:
1) łączność;
2) transport.

Rozporządzenie w sprawie warunków i trybu wykonywania kontroli w zakresie przewozu drogowego określa:

• warunki i tryb wykonywania kontroli w zakresie przewozu drogowego przez funkcjonariuszy Policji, inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego, funkcjonariuszy organów celnych i Straży Granicznej, upoważnionych pracowników zarządców dróg publicznych, inspektorów Państwowej Inspekcji Pracy oraz upoważnionych pracowników właściwego organu wydającego zezwolenia na przewozy regularne lub regularne specjalne;
• - wzory dokumentów stosowanych przez uprawnionych do wykonywania kontroli;
• - wykonywania kontroli w zakresie przewozu przez Inspektorów Państwowej Inspekcji Pracy. Rozporządzenie w sprawie uzyskiwania certyfikatów kompetencji zawodowych w transporcie drogowym określa:
• zakres zagadnień objętych egzaminem sprawdzającym posiadanie wiedzy i praktyki niezbędnych do podjęcia i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego oraz formę egzaminu;
• zakres i formę testu z wiedzy dla osób legitymujących się co najmniej 5-letnią praktyką przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego lub zarządzania przedsiębiorstwem wykonującym taką działalność;
• jednostki certyfikujące kompetencje zawodowe, akredytowane zgodnie z odrębnymi przepisami, przy których działają komisje egzaminacyjne;
• wymagania kwalifikacyjne dotyczące członków komisji egzaminacyjnej i jej skład;
• wzory certyfikatów kompetencji zawodowych. Rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków odbywania praktyki, sposobu organizacji kursów specjalistycznych i przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych dla kandydatów na inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego określa:
• szczegółowe warunki odbywania praktyki, programy szkolenia oraz sposób organizacji kursów specjalistycznych i przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych dla kandydatów na inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego, a także obowiązujące kryteria kwalifikacji, z uwzględnieniem czasu trwania praktyki i wiedzy niezbędnej dla inspektorów, kryteriów oceny osób przystępujących do egzaminu kwalifikacyjnego oraz trybu jego przeprowadzenia.

Rozporządzenie w sprawie towarów niebezpiecznych, których przewóz drogowy podlega obowiązkowi zgłoszenia określa:

• wykaz towarów niebezpiecznych, których przewóz drogowy podlega obowiązkowi zgłoszenia;
• zakres informacji podlegającej zgłoszeniu;
• formę zgłoszenia.